Ni Ursae Majoris
ν UMa | |||||||||||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
11h 18m 28,737s[1] | ||||||||||||||||||||
Deklinacja |
+33° 05′ 39,51″[1] | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | |||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) |
28,69 ± 0,15 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna |
−9,63 ± 0,38 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy |
olbrzym / żółty karzeł | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy |
K3 III / G1 | ||||||||||||||||||||
Masa | |||||||||||||||||||||
Promień | |||||||||||||||||||||
Jasność | |||||||||||||||||||||
Wiek |
100 mln lat[2] | ||||||||||||||||||||
Temperatura |
4100 K[2] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Ni Ursae Majoris (ν UMa, Alula Borealis) – gwiazda podwójna w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Tradycyjna nazwa gwiazdy, Alula Borealis, wywodzi się od arabskiego wyrażenia القفزة الأولى Al Ḳafzah al Ūla, co oznacza „pierwszy skok (gazeli)” i odnosi się do tej gwiazdy oraz pobliskiej Ksi Ursae Majoris. Łaciński dodatek Borealis wskazuje, że jest to północna gwiazda spośród tych dwóch[2][3]. Nazwa ta została formalnie zatwierdzona przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w 2016 roku[4].
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Jaśniejszy składnik, Ni Ursae Majoris A, jest pomarańczowym olbrzymem należącym do typu widmowego K3 o obserwowanej wielkości gwiazdowej +3,5m. W odległości 7,4 sekundy kątowej znajduje się druga gwiazda – Ni Ursae Majoris B. Jest to żółty karzeł należący do typu widmowego G o jasności 10,1m. Jeżeli gwiazdy te są ze sobą grawitacyjnie związane, to odległość między nimi wynosi co najmniej 950 au, a okres orbitalny układu to ponad 12 tys. lat[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Ni Ursae Majoris w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g Jim Kaler: ALULA BOREALIS (Nu Ursae Majoris). [w:] STARS [on-line]. 2008-01-25. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 443. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-06].